Njazi Ademi rrëfen për tmerrin që pa gjatë luftës në Bllacë. Burrat rreshtoheshin krah për krah, duke krijuar një dhomë të improvizuar kur lindte një femër.

Ademi nga fshati Petrovë i Shtimes, i cili kishte parë e përjetuar tmerret më të zeza në jetën e tij, në kampin famëkeq të Bllacës, ku kishte qëndruar prej 31 marsit deri më 6 prill të vitit 1999, shprehet për “Kosova Sot” se kishte parë vdekjet me sy, rrahjet, zhdukjet, torturat dhe maltretimet e vazhdueshme, hedhjen e ujërave të zeza në vendin ku qëndronte turma e refugjatëve

Të shohësh tmerrin me sy. Të përjetosh molisjen e shpirtit nga trishtimi që të kanë parë sytë. Në këso gjendjeje jeton sot, krejt pas 14 vjetësh, Njazi Ademi nga fshati Petrovë i Shtimes, i cili kishte parë e përjetuar tmerret më të zeza në jetën e tij, në kampin famëkeq të Bllacës, ku kishte qëndruar prej 31 marsit deri më 6 prill të vitit 1999. Si dëshmitar i rastit, Njaziu aty kishte parë vdekjen me sy, rrahjen, torturat dhe maltretimet e vazhdueshme, hedhjen e ujërave të zeza në vendin ku qëndronte turma e refugjatëve, marrjen e 66 personave dhe zhdukjen e tyre, për të mos u gjetur më kurrë, as gjer sot. Janë disa nga kujtimet e tmerrshme që i shfaqen edhe sot e kësaj dite Njaziut, i cili atë kohë ishte edhe përgjegjës për refugjatët që kalonin në Maqedoni. Për këto që përjetoi Njaziu dhe kosovarët tjerë, le të shohim si filloi e gjitha, për të vazhduar me këtë ngjarje edhe herë të tjera./Kosova sot/