Sa i përket asaj se unë paskam qenë nën komandën e Xhavit Halitit, kjo është një gënjeshtër e kulluar dhe një trillim i Juaj fantasmagorik. Nga viti 1988 unë nuk kam pas asnjë lidhje me kësi lloj njerëzish. Nga ajo kohë kur nisën të komunikojnë me një bashkëpunëtor të ambasadës jugosllave.

Nga mosha 15 vjeçare jetoj jashtë Kosovës, në një shtet ku ka vlerë njeriu dhe fjala e njeriut. Nuk është lehtë të jetosh mbi 32 vjet në Perëndim, pa shkuar 18 vjet në Kosovë. Unë kam huazuar diçka të mirë nga ky popull mirënjohës. Të jem sa më i sinqertë ndaj të vërtetës, kur vjen në pyetje jeta e njerëzve. Sidomos e atyre që dhanë atë më të vlefshmen, jetën për lirinë e Kosovës. Polemika e ekzagjeruar kaplon përmasat e dyshimit që krijon përshtypjen se diçka nuk është në rregull, ndaj kush e kapërcen gardhin me lloj-lloj pyetjesh, e bezdis lexuesin duke u shndërruar në një hetues mbi të cilin bie dyshimi. Dyshimi im ishte dhe mbetet me fakte që të shtyjnë të mendosh se në Hotelin Rogner, si dhe në Qeverinë e Bukoshit ishte UDB-a, prandaj unë aty nuk isha dhe as nuk doja të kem punë me ta. Ngjarjet e asaj kohe në Shqipëri mbeten të çuditshme dhe me një spektër të panumërt pikëpyetjesh dhe pikëçuditjesh. Shqiptarët e paguar nga serbët atje na e vranë Bajram Currin, po Ahmet Krasniqin kush e vrau?
Pse heshtin ata marksistë/leninistë të persekutuar që mburreshin se “ne do ta vrasim Ahmet Krasniqin!”.

(Tekstin e plotë mund ta lexoni të hënën në publikimin e shtypur të gazetës kombëtare “Bota sot” botimi i Diasporës – Perëndimit)
Abonohuni në gazetën “Bota sot”. Mundësitë e abonimit janë në Zvicër e Gjermani.